Redshift

Mark Shreeve i jego formacja Redshift, to dosyć istotne punkty na mapie brytyjskiej elektroniki. Z resztą największe wrażenie robi sama charyzma Marka, który już od lat 80 aktywnie udziela się na tym poletku. Tu proponuje rozwibrowane sekwencje, bliskie dark ambintowemu mrokowi.

Prawdziwa, elektroniczna super grupa. Skład Redshift mówi sam za siebie: Mark Shreeve, Julian Shreeve i Ian Boddy. Płyta Colder jest zapisem koncertu jaki odbył się podczas Hapshire Jam Festival. A do tego cały materiał jest improwizowany.

Wild 2 - to zestaw wcześniej niepublikowanych utworów z lat 1996 -2002. Fuel - Bardzo spokojny, stonowany poczatek powoli przechodzi w sekwencje, nie tak dramatycznie głośne jak na Toll ale równie ciekawe.

Charakterystyczne brzmienie Redhsift podlega dalszej ewolucji; transowe, musujące ostinata jeszcze bardziej wezbrały na sile, a zamyślone epizody to już raz po raz prawdziwe klejnoty wyrastającego na berlińskiej glebie ambientu. Album rozpoczyna się porażającym wprost utworem tytułowym, w którym wiodący głos należy do typowego dla Redshift ostinata o zmysłowo schromatyzowanej, uskakującej melodii a raz wzniecone napięcie nie siada już aż do samego końca tej zdumiewającej płyty.

Redshift to obok Arcane jeden z najwybitniejszych kontynuatorów tradycji Mandarynkowego Snu: z jednej strony słyszymy tutaj dokładnie te tony i konstelacje akordów, dokładnie ten żywioł i tę spontaniczność, których zaczęło nam w dyskografii Tangerine Dream brakować z końcem lat siedemdziesiątych, a z końcem następnej dekady już w ogóle na dobre, z drugiej zaś nie ma tutaj mowy o żadnym imitatorstwie, Redshift ma wyraźnie rozpoznawalny własny styl, własne pomysły, Słuchacz jednak nie może otrząsnąć się z wrażenia, iż został teleportowany w połowę lat siedemdziesiątych, prosto na przedmieścia krain Rubycon, Ricochet i Stratosfear.