Live at Dorfkirche Repelen

Nowy koncertowy album wybitnego tercetu zaczyna się niezmiernie spokojnie, łagodnie, wręcz bajecznie harmonijnie; miękkie tony fortepianu wkrótce jednak wygasają, by na postberlińskim tonicznym polu bitewnym mogły zmagać się ze sobą tak ulubione ostinata oraz intuicyjnie kreowane nostalgiczne sola. Pięć utworów potwierdza kondycję i fantazję Basa Broekhuisa, Detlefa Kellera i Mario Schonwaldera, na dodatek mamy tutaj trochę nowych, nieoczekiwanych elementów. Bardzo ciekawie brzmi zestawienie w pierwszym utworze charakterystycznego ostinata nie tylko z głosem gitary akustycznej jako wiodącego improwizującego instrumentu, lecz także z głosami rozmaitych egzotycznych instrumentów strunowych, prześlizgującymi się w tle – podobnie Klaus Schulze odświeżył wątki przewijające się przez zestaw Contemporary Works niebanalnymi (to słowo należy i tu podkreślić...) orientalnymi posmakami na limitowanej jedynie do 333 egzemplarzy dodatkowej płycie CW 2, Chinese Eyes. Skojarzenia z muzyką Klausa Schulze na całego pojawią się na wysokości drugiej impresji - oczywiście nie w negatywnym sensie popełniania plagiatu, lecz pozytywnym sensie uchwycenia onirycznej, analogowej atmosfery "dobrych starych czasów". Impresja tria ma w swym przebiegu, tempie i w swej "skradającej się" rytmice coś z pierwszego epizodu 46-minutowego soudtracku Walk the Edge Klasua Schulze. Także i tutaj sporo do powiedzenia ma gitara, wdająca się w długie dialogi z typowo berlińskimi kleistymi brzmieniami syntezatorowych solówek. Cały album przepojony jest trudną do uchwycenia sekwencyjną magią - wielbiciele tego gatunku nie będą narzekać. Moim personalnym faworytem w dyskografii tria BKS nadal pozostaje jako "niedościgniony ideał" album The Annazaal Tapes, ale Live @ Dorfkirche Repelen powinien również z pewnością mieć już na najwyższych półkach miłośników EM zarezerwowane miejsce.