Echo Of A Distant Time

Bertrand Loreau to muzyk z Francji który nagrywa od 1992, serwis discogs pokazuje jego spory dorobek, rzędu 26 albumów, a zapewne dochodzą jeszcze publikacje cyfrowe na bandcamp oraz utwory ze składanek. Co mamy tym razem? Zaczyna się niebezpiecznie new-age'owymi flecikami, ale zaraz pojawia się skupiona, niespieszna sekwencja, pojawia się swoista tak dobrze znana melancholijna zaduma, wygląda więc zatem że nasz statek kieruje się w stronę znajomych berlińskich galaktyk. I tak jest istotnie, przez kolejne długie minuty muzyka płynie dość przyjemnie ale i niezmiennie, luźne partie 'rhodesopodobne' owijają się wokół uporczywego ostinata, fleciki od czasu do czasu powracają zalatując nutą Patagonii, ale całość jednak brzmi mocno robotycznie, "maszynowo", trochę jak twórczość DASK czy Rainbow Serpent. Utwór nr 4 Harmonic Romances niesie nieoczekiwanie wyraźne posmaki pamiętnego L'acrime di Rei Popol Vuh z płyty Aguirre... Płyta niesie wybitnie mało zmienności, to dość minimalistyczny album, żeglujący powoli po oceanie melancholii. 

M.Ż.