Iconic

SAW to akronim od pierwszych liter nazwisk Schmoelling, Ader, Waters. Pierwszego i ostatniego Pana nie trzeba przedstawiać, ponieważ współpracowali ze sobą choćby przy projekcie LOOM, a ponadto regularnie występują podczas koncertów. Z kolei Kurt Ader to stosunkowo świeża postać na scenie el-music. Cóż takiego wyszło spod palców byłego członka Tangerine Dream i Spółki? 

Już otwierający album Einzigartig nawiązuje do twórczości Kraftwerk. Ta piosenkowa kompozycja, za sprawą robotycznie brzmiącej wokalizy, przywodzi skojarzenia także z dokonaniami niemieckiej grupy progresywnej Eloy, która w połowie lat 80-tych brzmieniowo lekko skręciła w stronę el-music.

W kolejnym utworze Return to sender, mamy powrót do sekwencyjnej elektroniki, ale podanej w piosenkowym wydaniu, a la Jean Michel Jarre lub Vangelis. W Classic scratches i Beyond the score, Panowie podążają śladami Tangerine Dream ery kiedy jego członkiem był Johannes Schmoelling. The Crusade najdłuższy ponad 9 minutowy utwór, z jednej strony oparty jest na mandarynkowym podkładzie, z drugiej za sprawą podniosłych partii organów czerpie z mistrza Vangelisa. W Empire jest ponownie piosenkowo, pulsujący bit z melodyjną rozmarzoną partią syntezatorów, trochę w klimacie naszego Sławomira Łosowskiego. Najbardziej klasyczną kompozycją, w rozumieniu dokonań Johannes'a Schmoellinga jest ostatnie Roar to eternity, która spokojnie mogłaby pojawić się na albumie Tangerine Dream z tamtego okresu. 
Iconic to bardzo dobry album, w świeży sposób odwołujący się do najlepszych dokonań gatunku lat 80-tych XX wieku. Efekt ten potęguje wykorzystanie przez SAW analogowych syntezatorów. Panowie Schmoelling, Ader, Waters stworzyli piękne melodie, które pozostają na dłużej w pamięci słuchacza. Po 48 minutach, kiedy następuje cisza, aż się chce ponownie włączyć album.

M.Ś.