Mining

Na oleiste ścieżki perkusyjne nanizane są gitarowo-syntezatorowe ostinata, gdzieniegdzie kładzie się brunatny ton przydymionego jazzowego akordu. Wyrafinowane partie gitary lekko przyprawione efektami chorus i flanger wiodą swobodne, rozimprowizowane dialogi z innymi instrumentami: lekko zdeformowany klarnet pojawiający się w impresji drugiej i dziewiątej zahacza o stylistykę odpowiednio "umrocznionego" Touch-and-Go. W trzecim utworze uwagę przykuwa gęsty vocoderowy dym jako podstawowa muzyczna tkanka; w utworze kolejnym fascynująco brzmią ołowiane smugi ciągnące się pod gitarowym podkładem "perkusji" przytłumionych strun. "Pociągowa" ścieżka perkusyjna ósmej impresji może z kolei skojarzyć się z Trans Europa Express grupy Kraftwerk. Idealną wizualizacją do muzyki z tego krążka byłyby dymiące sylwety fabrycznych kominów na tle brązowiejącego nieba... fumarole... parujące pustynie... popielate rzeźby porzucone gdzieś na krańcu świata, zmieniające stopniowo swe kontury, pocięte kwaśnym deszczem... Muzyka prezentowana przez Stockmana to nie industrial, ale przecież ma dziwnie przyciągającą, fascynującą "przemysłową" atmosferę; to jazz'n'blues XXI. wieku, ukazanie za pośrednictwem dźwięków malarskiego piękna i uroku rurociągów, opustoszałych wyciągów, niekończących się baraków o wyszczerzonych, grafitowych, pustych oknach. Jedyny utwór istotnie ocierający się o mariaż industrialu i dark-ambientu to kompozycja przedostatnia, intrygująca spawalnicza mini-suita. Gwarantuję, iż poo najbardziej zamyślonym w zestawie, stonowanym utworze finałowym, odbiorca zechce wyruszyć w zadymioną, podrdzewiałą muzyczną podróż od nowa... Nie czekajmy, naciśnijmy przycisk "play", może niech tylko zapadnie najpierw prawdziwy zmierzch...