Circles of Live

Syndromeda w swojej esencjonalnej postaci. Danny Budts w rodzimej Belgii obwołany został klasykiem. I to nie tylko z racji swojej muzyki, ale też i miłości do elektroniki lat '70. To za między innymi za jego sprawą, sekwencyjna elektronika ma się całkiem dobrze. Na drugim w kolejności albumie Circles Of Life postępuje skuteczne krystalizowanie się stylu artysty. To kapitalny montaż wszelakich odcieni elektronicznych brzmień. Prym wiodą sekwencyjne tekstury, już otwierający całość Infinity utrzymany jest nieco w przyciemnionych barwach. Utwór Nightwalks to przykład bezkompromisowej jazdy, potężne sekwencyjne wyładowania, których korzeni należy szukać w eksperymentach rodem z lat '70. W finałowej odsłonie Best Of Both Worlds, Syndromeda zaczyna fortepianowymi brzmieniami. Z czasem stery przejmuje pulsująca elektronika. Można odbierać ten album jako próbę reanimacji brzmień, które w latach '70 wyznaczały nowe tory dla muzyki elektronicznej. Jednak Budts zadbał o to, by te "klasyczne" inspiracje zyskały brzmienie godne dzisiejszych, nowoczesnych czasów. I na dobrą sprawę tak się właśnie stało, bo płyta Circles Of Life to klasyczne wzorce, podane w jakości adekwatnej do czasu w którym ten album powstał. To zarazem konsekwentne i mozolne budowanie własnego świata, który chociaż dzisiejszy, to jednak tkwiący wciąż w dekadzie lat '70.

R. M.