Waiting for the Second Sun

Syndromeda to jedna z najciekawszych postaci na firmamencie muzyki elektronicznej. W wieku 14-stu lat już grał na gitarze, zaczepił się nawet do rockowego składu. Ale to muzyka elektroniczna stała się dla niego pożywką. Twórczość Klausa Schulze, Jean Michel Jarre'a, Vangelisa i innych podobnych im, wyznaczyła ramy jego poszukiwań. Po zakupieniu syntezatora Roland SH 2000, sukcesywnie rozbudowywał swoje studio na tyłach domu. Samplery, syntezatory, vocodery, efekty, stały się narzędziami jego pracy. Na Waiting For The Second Sun niczym kosmonauta, wyrusza w podróż galaktyczną. Głębokie, nasycone brzmienia klasycznej elektroniki, sekwencyjne przebiegi, wzbogaca chłodem ambientalnej przestrzeni. Jego kosmos jawi się jako sfera wszelakich zagadek, nieprzenikniona przestrzeń, ale i temat do filozoficznych dysput. Poza tym ta muzyka ma za zadanie wprowadzić w stan nieważkości, jednocześnie wytworzyć taką niszę we wnętrzu słuchacza, aby on poczuł się w niej bezpiecznie. Pełna pozytywnych emocji, sferyczna.