Journey to Ithaca V. 1

Kim jest Thaneco?
To muzyk z Grecji Thanasis Oikonomopoulos, studiujący w swoim czasie w USA, a wg niezawodnej bazy discogs także pasjonat analogów oraz mający w estymie wykonawców takich jak Tangerine Dream, Klaus Schulze, Rudiger Lorenz, Cluster, Pete Namlook, Vangelis, czy John Carpenter. Nazwiska wielce zacne, zatem sprawdźmy jak Thaneco przekłada ich twórczość na własne dzieła. Tytuł płyty umieszcza nas od razu w orbitach poetyki Homera, wygląda to na concept album i istotnie, tytuły utworów wskazują na przebieg dzieła zgodny z wędrówką Odyseusza ku macierzystej wyspie greckiego archipelagu. I faktycznie, już w pierwszych minutach czuć lekkie ingrediencje Vangelisa, po czym odpala się rytmiczna sekwencja, a na nią nanizane - o radości, bo nie aż tak wielu dochodzi do tego etapu - sprawne dynamiczne solo na zmieniających się analogowych barwach. Od razu wiele się dzieje, jest dobrze. Atmosfera jest też mocno analogowa, tchnąca regularnie Vangelisem, czy to za sprawą patentów kompozytorskich, czy brzmienia (czyżby to Yamaha CS-80, ulubiony instrument Greka poza fortepianem?). Ostatnio tak sprawnie "podrabiał" go polski wykonawca Noryani, do którego dwóch płyt sięgnąłem niezwłocznie, na fali wspomnień. Ale zdarza się i dynamiczne drapieżne sekwencjonowanie w stylu Redshift (Cyclopes), czy rozlewne ambientowe chwile wytchnienia z podniebną gitarą niczym Mind Over Matter (Aeolia), przy czym w tym samym utworze pojawia się potem nawet krótka "kwaśna" linia z Rolanda TB303. "Kwas" dominuje w kolejnym kawałku Telepylos. Słychać, że Thaneco lubi i umie grać, nie traci czasu na wielominutowe "budowanie nastroju" tak naprawdę przykrywające często brak pomysłów, tylko bez lipy rzetelnie gra i podrzuca co raz nowe odważne pomysły. Tytuł płyty sugeruje że to dopiero początek serii, wiemy że istnieje vol.2, a ja już trzymam kciuki za powstanie kolejnych. Polecam!
 Drogowskazy: Vangelis, Noryani

M.Ż.