1CD

Oto w ciężkiej machinie lat drgnęło. Ósemka poszła w dół i mamy dziewiątkę. Na samym początku tej dziewiątki kryje się jeszcze nieznany świat muzyki Karola Almerta. Nowy rok niesie nowe idee, ale prawda jest taka, że stare idee bywają częstokroć dużo lepsze niż te nowe. Nowymi łatwiej się zachwycić, z jednego trochę głupiego przecież powodu, że się przedstawiają jako "nowe". Zatem dobre, bo nowe, czy dobre, bo dobre, a kwestię "nowości" zostawić ochrypłym marketingowcom? Może zatem dobrze jest pochylić się nad starymi ideami i rozwijać je, póki nie zarosną opuszczone i całkiem zapomniane? To jest przypadek Karola Almerta, który na swojej pierwszej płycie solowej (wcześniej szlifował warsztat w duecie THE TEMPLE OF OSCILLATORS) odsłania jeszcze ciągle analogowy świat muzyki elektronicznej zakorzenionej w czasach, kiedy licznik Geigera błyskał raz na zielono, raz na mandarynkowo, i sen w takim kolorze właśnie, kończył się o świcie gdzieś na księżycu. A cyborgi daremnie atakowały dobrze chronione twierdze zawieszone w galaktycznej pustce. Świat pulsujący fantastycznym brzmieniami, ekscytujący, zbudowany logicznie, jak statek kosmiczny i tak samo dobrze opowiedziany. Te czasy wydawało się minęły, a elektronika od lat brnie w cyfrowej mamałydze z komputerowej brukwi. Krzyż jej na drogę. Wolę, gdy grają w nas struny niemyte. Mech jest ciągle cudowny, i taki... świeży.

Wojcek Czern, press info

Płyta Childhood Nature, to jak sama nazwa mówi, opowieść o dzieciństwie, jego wzlotach i upadkach, aurze beztroskich zabaw, ale również wewnętrznych przeżyciach pełnego wyobraźni młodego człowieka. Tyle o warstwie ideologicznej albumu artysty ukrywającego się pod pseudnimem JDan, czyli Jarosława Danielskiego. A co w kwestii tkanki dźwiękowej? To muzyka niezwykle dojrzała, opowiedziana z polotem i niezamykająca się w wąskich szufladkach poszczególnych stylów klasycznej muzyki elektronicznej. Słyszalny jest nieustanny progres kompozytorski i warsztatowy, ten ostatni zwłaszcza jeśli idzie o realizację nagrania. Dualizm dzieciństwo-dorosłość zaprezentowany w bardzo przekonujący sposób. Faworyt do el-przeboju to utwór Decisions. Rekomendacja!

P.R.

Holenderski guru klasycznej elektroniki, organizator wydarzeń kulturalnych, kompozytor, dźwiękowiec, popularyzator el-muzyki, Ron Boots i jego nowy album z października 2018 roku. Cztery długie kompozycje w klimacie klasycznej szkoły berlińskiej, która w dyskografii autora pełni wiodącą rolę. Mnóstwo sekwencji, melodyjnych partii mellotronu, a także skromna, ale zupełnie wystarczająca w aranżu warstwa rytmiczna, to główne atuty płyty. Można tego słuchać godzinami, choć to propozycja raczej dla zatwardziałych fanów gatunku. Szukający innych rozwiązań i koncepcji harmonicznych, powinny skupić się na innych płytach z dorobku jowialnego Holendra.

P.R.