Via Australis

Tajemniczo nazwany i abstrakcyjnie zobrazowany album Via Australis to nic innego jak zapis koncertu w rodzinnym mieście, o którego dokonaniu John Christian marzył od dłuższego czasu. Zapis to jednakże nietypowy, serwujący w przybliżeniu tę samą kompozycję dwukrotnie - najpierw jako rejestracja występu na żywo, a następnie jako jedna z prób przygotowawczych w studio. Kompozycje są dość krótkie (jak na koncert) i operują gdzieś na pograniczu przestrzennych efektów dźwiękowych oraz minimalistycznych, nie jakoś bardzo ekscytujących pochodów szkoły berlińskiej. Christian stroni od popisowych solówek czy gwałtownych zmian nastroju, pozwalając muzyce swobodnie płynąć nadanym jej rytmem, eksplorując wariacje melodyczne czy współgranie faktur wyłącznie w sztywnych ramach napędzanego syntetyczną perkusją ostinato. Dwie wyróżniające się sekcje występu dostarczają wystarczająco odmiennych doznań by zachować atencję słuchacza. Pierwsza nasuwa momentami skojarzenia z niektórymi albumami solowymi Pete Namlooka, druga to już podlany kosmicznymi brzmieniami ukłon w stronę klasyków gatunku. Trudno aż wybrać jednoznacznie lepszą wersję kompozycji, studyjna to oczywiście czystość nagrania, precyzja i większe bogactwo dźwiękowe, z kolei zapis koncertu, mniej dokładny i bardziej hałaśliwy, cechuje się odrobiną jakby ostrożności i stonowania pozwalającego lepiej docenić muzyczną ekspresję artysty. Polecam posłuchać i dokonać wyboru osobiście.