Sounds from Higher Grounds

Na poziomie tytułu płyty mam swoiste deja-vu: niedawno recenzowałem tutaj album On Higher Ground duetu Gert Emmens & Ruud Heij. Tutaj mamy również wykonawcę z Beneluksu (Frank jest Belgiem), więc spodziewamy się muzyki podobnie wygładzonej, grzecznej, bez pazura, niczym tamtejsze krajobrazy. I tak jest, nie ma co ukrywać. Natomiast ujmuje ta muzyka rozrzutną melodyjnością i zwartą strukturą: utwory są krótkie, szybko się rozwijają, nie ma tutaj błądzenia czy wątpliwych poszukiwań, jest za to wiele zadowalających znalezień. Bez szczegółowego wchodzenia w każdy z 11 utworów: przez niemal wszystkie płynie lekko uchwytny aromat Jean-Michel Jarre'a, zarówno w podawaniu linii melodycznych jak i w charakterystycznym dla Oxygene VI kołyszącym brzmieniu rytmu (z którego zresztą korzystał później choćby Michael Garrison). Słuchanie tego albumu naprawdę sprawia radość, nawet jeśli dzieje się to odrobinę kosztem innowacyjności. Lecz spytam retorycznie: czy każdy album ma obowiązek ciągnąć słuchacza w nowe rejony? Czasem po prostu warto po prostu się odprężyć i dobrze bawić. Taka jest ta muzyka. Dodatkowe punkty za naprawdę ładną okładkę płyty.

M.Ż.