Nevermore

Jawi się Ian Boddy jednym z najciekawszych twórców muzyki elektronicznej ostatnich dekad. Nigdy nie wznoszony na absolutne wyżyny, ale zawsze nieustępliwie obecny i swoim unikalnym połączeniem sekwencyjności, eksperymentu i ambientu zaznaczający ślad na międzynarodowej historii ambitnych dźwięków dla wyobraźni i zadumy. Płyta Nevermore, zapis występu na żywo w ramach uznanego festiwalu Soundquest (organizatorem jest Steve Roach), jest bardzo specjalnym, setnym wydaniem labelu DiN, założonego i operowanego właśnie przez Iana Boddy. Brytyjczyk oferuje słuchaczom dwie największe zalety gry koncertowej - spontaniczność tekstur oraz swobodę ekspresji - w znakomicie dopracowanym dźwiękowo wydaniu. Plejada mikrodźwięków i subtelnych złożeń brzmieniowych przynosiłyby może skojarzenia z albumem studyjnym, gdyby nie wspaniale odczuwalna płynność z jaką przesuwa się całość do przodu, z decyzjami muzyka dokonywanymi wraz z trwającą ewolucją kompozycji, a nie w od niej oderwaniu. Dwie wyraźne sekcje rytmiczne również oferują ten wspaniały dualizm, pędząc i pulsując złożonością aranżacyjną, ale w przestrzeni wrażliwości muzycznej wyrażalnej chyba tylko podczas występów na żywo. Wobec tak niezaprzeczalnego kunsztu twórcy, pozostaje mi zaprzestać prób zamknięcia go w słowach i zalecić jak najszybsze zapoznanie się z Nevermore wszystkim łakomym podróży i przestrzeni bez potrzeby ruszania się z fotela.

M.D.