Generator.pl

Po Adamie Bowniku i Vandersonie, na scenę polskiej klasycznej el-muzyki w jej berlińskiej odsłonie wkroczył kolejny ambitny kompozytor, mający spore szanse zdobyć grono wiernych fanów. Piotr Gepert i jego debiut w stajni Generator.pl przynosi blisko godzinę melodyjnej, rytmicznej elektroniki z mocno sekwencyjnym piętnem. Tytuł płyty, nawiązujący do mitologii starożytnych bóstw z doliny Eufratu i Tygrysu, sugeruje mocno kontemplacyjny i uduchowiony charakter wydawnictwa. I rzeczywiście kolejne utwory budują spójny przekaz, pozwalający Słuchaczowi przenieść się w zupełnie inny wymiar, daleko poza wygodny fotel domowego zacisza. Niebanalne kompozycje, kunsztowne aranżacje, ciekawe rozwiązania brzmieniowe i przede wszystkim panowanie nad tkanką muzyczną są wystarczającym powodem, aby śledzić dalsze propozycje Piotra Geperta. Miejmy nadzieję, że ujawni się on wkrótce podczas koncertów promujących ten bardzo udany krążek. Fani gatunku powinni być zachwyceni!

P. R.

Konrad Kucz swego czasu zarzekał się, że trudno mu będzie wrócić do szkoły berlińskiej jako gatunku mocno już wyeksploatowanego formalnie, brzmieniowo i ideologicznie. Wrócił. Nie jest to jednak płyta jakich setki, czy nawet tysiące, co roku opuszczających domowe studia twórców, którzy zestawiając ze sobą byle sekwencję, prosty rytm i partię solową mają nadzieję trafić do panteonu gatunku. Żeby tak się stało potrzeba talentu (co oczywiste), ale także ciężkiej pracy i cierpliwości. Te cechy w stosownym czasie nadają artyście rozpoznawalności, charakterystycznego brzmienia, które przyciąga słuchaczy i cieszy krytyków. Kucz przez lata spędzone przy klawiaturach i sekwencerach wypracował swój niepowtarzalny styl, który najnowszą płytą wydaną pod auspicjami labelu Generator.pl, utwierdza go na pozycji jednego z czołowych kompozytorów i wykonawców klasycznej muzyki elektronicznej naszych czasów. Płyta pełna przestrzeni, wyczuwalnego wszechobecnego powietrza (stąd tytuł), patetycznych mellotronów w różnych kombinacjach brzmieniowych i oczywiście analogowych tłustych sekwencji, kunsztownie modulowanych filtrami. Muzyka wybitnie ilustracyjna, skłaniająca do wieczornej refleksji, najlepiej w domowym zaciszu z perspektywy wygodnego fotela. Polska muzyka elektroniczna wzbogaciła się o kolejny eksportowy album, który zadowoli każdego melomana.

Po bardzo udanych kolaboracjach z Władysławem Komendarkiem, Krzysztofem Dudą i Józefem Skrzekiem, przyszła pora na kolejny artystyczny międzykopokoleniowy most. Siedem pięknych kompozycji dla wrażliwych słuchaczy z każdego zakątka globu. Owiany legendą Mikołaj Hertel otworzył czeluście swojej nie wydanej dotąd elektronicznej spuścizny i udostępnił je do opracowania Przemysławowi Rudziowi. Ta twórczo piorunująca mieszanka zaowocowała nowoczesnym w brzmieniu, a klasycznym w wyrazie połączeniem romantycznej melodyki Hertla z progresywnym zacięciem, motoryką i pełnymi polotu partiami solowymi Rudzia. Utwory zostały mocno przearanżowane w stosunku do ich pierwotnej postaci, aby nadać im jeszcze wyraźniejsze piętno obu artystów. Płyta Na krawędzi horyzontu dowodzi, że polska szkoła muzyki elektronicznej ma jeszcze bardzo wiele do powiedzenia. Płytę kończy krótka impresja przypominająca niedawno zmarłego Edgara Froese, założyciela grupy Tangerine Dream, a cały album jest dedykowany jego pamięci.

Szaman klasycznej muzyki elektronicznej, samotnik i wizjoner idący pod prąd produkcji masowej, jeden z najlepszych el-muzycznych koncertowych performerów swoich czasów. Władysław "Gudonis" Komendarek wkracza do wytwórni Generator.pl z retrospekcyjnym albumem ukazującym wybrane i nigdy nie publikowane kompozycje z lat 90-tych XX wieku. Oniryczny, ambientowy, często niepokojący klimat bezkresu Wszechświata przeplata się w nich z sekwencyjnym ładem, na które nałożone są zwariowane solowe popisy tego doskonałego instrumentalisty, pełne szybkich obiegników, ale też tkliwych romantycznych melodii. Utwory te zapowiadają nowego Komendarka, który w pewnym momencie swojej kariery postawi na zupełne zerwanie ze swoją dobrze znaną postprogresywną przeszłością i poświęci się poszukiwaniu nowych brzmień, penetrowaniu większości gatunków od muzyki klasycznej, przez techno do swobodnych jazzowych improwizacji. Generator.pl z przepastnych archiwów Gudonisa wybrał dla swoich odbiorców to, co dla fanów klasycznej elektroniki wydaje się być pozycją obowiązkową. Dodatkowo cieszy więc fakt, że udało się uchronić od zapomnienia przeszło 70 minut doskonałej muzyki.

Wielu muzyków zaczyna swoją przygodę z dźwiękami dołączając do amatorskich zespołów, przeważnie gdy byli jeszcze nastolatkami. Młody Przemysław Rudź i jego szkolni koledzy kochali rock progresywny i spędzali mnóstwo czasu wsłuchując się w dokonania takich zespołów jak Yes, Genesis, King Crimson, Jethro Tull, Marillion i innych. W 1993 roku założyli zespół, który nawiązywał do tego stylu. Trzy lata aktywności zespołu były czasem nauki i zbierania doświadczeń z zakresu podstaw muzyki - akordów, melodii, rytmu i harmonii. Te szczęśliwe lata dawno minęły, choć muzyk zauważył, że część dawnych kompozycji wciąż pojawia się w jego głowie. Zdecydował więc, żeby przypomnieć i odświeżyć sobie najważniejsze z nich, aby uchronić je od kompletnego zapomnienia. Oczywiście muzyka została mocno przearanżowana w porównaniu do jej oryginalnej i nieco już archaicznej postaci. Kompozytor dokonał tego poprzez miksowanie motywów i tematów, szukając najlepszej ich kombinacji. Ostatecznie, zrekonstruowany w ten sposób materiał zajmuje nieco ponad połowę trwania albumu (utwory 1 i 4). Pozostałe kompozycje powstały w ciągu ostatnich dwóch lat. Artysta wyraża nadzieję, że ta sentymentalna podróż do czasów jego młodości ukaże fragment bezpretensjonalnego dorobku LABIRYNTu. Jak sam stwierdza: "Nie byłoby "artystycznego mnie", gdybym nie był członkiem tego zespołu...".

Lunar Synth zabiera Cię w podróż do miasta przyszłości, miejsca gdzie elektronika spotyka się z brzmieniami akustycznymi. Future City to muzyka elektroniczna wzbogacona brzmieniami chińskiej cytry, wiolonczeli, guzheng oraz instrumentów perkusyjnych. Połączenie to daje płytę bogatą fakturowo, kipiącą wręcz brzmieniami. Jakość i znakomita realizacja nagrań zadowoli najbardziej wymagających melomanów.Wszystkie utwory zostały stworzone w sposób tradycyjny, bez pomocy komputerów, sekwencerów. Autor podąża własną drogą, choć słychać fascynację twórczością Vangelisa czy Angelo Badalamentiego.