Two Roads

Brendan Pollard na albumie Two Roads jest wspomagany przez trójkę znakomitych gości. A są nimi Javi Cánovas, gitarzysta Michael Daniel oraz studyjny asystent i programista syntezatorów, Adrian Dolente. Te 4 kompozycje, które razem trwają ponad godzinę, to solidna dawka sekwencyjnej elektroniki. Stylistycznie osadzona jest w zamierzchłych latach 70-tych, jednakże brzmieniowo odpowiada swoim czasom. Utwory typu Vista czy Conjuction śmiało mogłyby znaleźć się na ówczesnych albumach Tangerine Dream. Zresztą duch ekipy Edgara Froese, w jakimś sensie unosi się nad tymi utworami. Jednakże Two Roads to nie tylko zimne brzmienia sekwencerów i syntezatorów. Michael Daniel przy pomocy swojej gitary elektrycznej, zadbał też i o rockowy pazur. Brendan Pollard zanim przystąpił do nagrywania płyty Two Roads wyprzedał lwią część swojej pokaźnej kolekcji instrumentów. Później okazało się że bez kilku kluczowych maszyn nie sposób było nagrywać. Zatem na czas owej sesji wypożyczył je z powrotem, a to wszystko spowodowane było trudną sytuacją osobistą muzyka. Pollard pokazał że świetnie udaje mu się kroczyć po starych ścieżkach muzyki elektronicznej. Mimo tego Two Roads jest niczym haust chłodnego, orzeźwiającego powietrza. Dodatkowo ścisły, limitowany nakład do 500 egzemplarzy sprawia że w tej chwili jest to już rarytas. Kto chce mieć, musi się porządnie pospieszyć.

R. M.