Vol.3

Trio Brendan Pollard, Michael Daniel i Phil Booth najlepiej współpracują podczas koncertów. Owe występy live powodują właśnie to iskrzenie, które wyzwala potrzebne kwanty energii. Album Vol. 3 jest właśnie kolejną próbą ich możliwości. To co prezentują na swoich płytach, to "berlińska elektronika" w swym najbardziej klasycznym wydaniu. Wszyscy są wielbicielami starych analogowych syntezatorów i urządzeń z lat '70 (min. mellotronu). Ich retro-ortodoksyjna elektronika jest zatem adresowana do fanów Tangerine Dream, Klausa Schulze którzy cenią ich klasyczne albumy sprzed lat. Podczas długich setów jakie złożyły się na trzy części kompozycji Eidhoven, mocno eksplorują sekwencyjne tekstury, rytmiczny puls i gitarowe brzmienia. Michael Daniel wchodzi mocno w interakcje z pozostałymi członkami tria, nadając ich zimnym brzmieniom zapas melodii. Jego gitarowe sola przypominają też o tej gałęzi elektroniki, która nie tylko podążała w kierunku brzmień kosmicznych, ale i próbowała nadać sobie cechy rocka. Właśnie jego melodyjna ale i kąśliwa gitarowa gra, przypomina tę ścieżkę gdy często mówiło się o "rocku elektronicznym". Kolejny udany album, fani "old school electronics" już zacierają ręce z radości, i nie mam wątpliwości iż nie zawiodą się. W końcu ta płyta adresowana jest głównie do nich.