Ages - rerecorded (2LP)

Edgar Froese rekonstruuje i remiksuje swoje legendarne opus z 1978 roku (po odjęciu jednego z utworów z dwupłytowego winylowego albumu), nie zapomniawszy o przetasowaniu kolejności utworów. Nawet jeżeli oryginalne Ages pozostaje jedną z najoryginalniejszych i najdobitniejszych wypowiedzi w dziejach muzyki elektronicznej, warto zainteresować się i tą - aczkolwiek dość "ugrzecznioną" - reedycją. Podobnie jak w przypadku re-recordingu sporej części dyskografii Tangerine Dream, którego mózgiem Froese był i pozostaje, tak i tutaj wrażenia można mieć mieszane: czy całe mnóstwo (owszem, perfekcyjnie brzmiących i wyprodukowanych) nakładek rzeczywiście dodaje do tej muzyki istotne ingrediencje, wyjątkowe nastroje? Pisząc słowa "ugrzeczniona reedycja" miałem na myśli fakt, iż zdecydowanie bliżej nowej odsłonie Ages do kulturalnego, solidnie zaaranżowanego i wyprodukowanego el-popu aniżeli do nowatorskiego elektronicznego rocka, niejednokrotnie błyskającego swym lwim pazurem. Otwierający płytę Ikarus brzmi już nie tak, jakby stanowił ścieżkę dźwiękową do plastyki Feliciena Ropsa, lecz jakby był dość mainstreamowym - choć bardziej bogato brzmiącym - utworem, jakich niemało w zasobach wydawanej współcześnie okołoberlińskiej elektroniki. Niemniej jednak melodie i wielowątkowa architektura Ages bronią się nadal - i tak uważam, że nawet i w niniejszej reedycji byłaby płyta Ages niezłym wstępem dla Słuchaczy, którzy dopiero zapoznają się z czarodziejstwem Szkoły Berlińskiej i wariacyjnej elektroniki sekwencyjnej. Przynajmniej jeden z absolutnie najniezwyklejszych utworów - Nights of Automatic Women - przyprawiony jest nowymi detalami w sposób skromny i wyważony, tak więc zmysłowa konstrukcja pierwowzoru nic nie traci. Dla fanatyków Tangerine Dream to i tak pozycja obowiązkowa, nowicjuszom chętnie polecam, a co mówię Słuchaczom spomiędzy? Trzy i pół gwiazdki na pięć możliwych.

I. W.