Mandala

Jedna z najbardziej urozmaiconych płyt Kitaro, przynoszących nie tylko charakterystyczne zwroty melodyczne i typową marzycielskość, ale i potwierdzających upodobanie japońskiego multiinstrumentalisty i kompozytora do eksplorowania zaskakujących terenów. Mamy tutaj naturalnie od razu rozpoznawalne brzmienia i typowe układy harmoniczne (Mandala, zabarwione peruwiańskim feelingiem Dance of Sarasvati, rozbudowane, patetyczne Kokoro), ale i udaną próbę sprawdzenia się na polu muzyki kameralnej (Planet), elektronikę o rockowej ekspresywności (Chant from the Heart) oraz krystalicznie pobłyskujący, zagadkowy ethno-ambient bardzo wysokiej próby (Scope, Crystal Tears i Winds of Youth - moim zdaniem trzy najlepsze, najbardziej magiczne utwory na krążku). Piękne barwy, zarówno pastelowe, jak i bardziej jaskrawe, świadczą o tym, że malarz dźwięków Kitaro był podczas sesji w rewelacyjnej formie.