Geometry

Ten album Robert Rich ukończył w 1988r, jednakże na publikacje musiał poczekać jeszcze trzy lata. Geometry ma swoje źródła nie tylko w matematyce, ale też i sztuce. Inspiracją bezpośrednią były wzory geometryczne świata islamu. Rich zwrócił szczególnie uwagę na te znajdujące się w Alhambrze (twierdzy i zespole pałacowym wybudowanym w XIV wieku przez Maurów). Owe geometryczne fraktale to swoiste szyfry do tego aby zrozumieć tę muzykę. Dźwięki mają być barwami, rytm zaś wzorem. Efektem tego jest doskonała geometria i feeria kolorów na jej powierzchni. To pokazuje też muzyka z tego albumu, która wydaje się być nieco bardziej zorganizowana niż późniejsze dokonania Richa. W pierwszych trzech kompozycjach artysta nałożył warstwowo dźwięki gongu, kolejne szczeble wtajemniczenia to nieco rozleglejsze ambientalne tła i etniczny puls. Finałowy Logos powraca swoją budową do tego co Robert Rich pokazał na początku albumu, i niczym klamra zespala go w całość. Geometry można odbierać jako próbę zrozumienia choćby w części, świata islamu i pokazania jego bogactwa kulturowego wolnego od religijnego fanatyzmu. Ta niecodzienna podróż do Alhambry pokazuje drzemiące piękno, tego o czym zwykły laik nie ma pojęcia. To głębokie studium kontemplacji islamskiego ducha, jak i płyta nadająca kierunek fascynacjom Richa.