Atem - deluxe

Jeżeli Tangerine Dream myślą o podreperowaniu nadszarpniętego wizerunku, jaki się ciągnie za nimi przez ostatnie lata, to wznowienia pierwszych płyt to strzał w dziesiątkę. Wydany oryginalnie w 1973r album Atem pokazuje zespół jako bezkompromisowych eksperymentatorów nie bojących się igrać z formą. Albumy wcześniejsze takie jak: Electronic Meditation, Zeit czy Alpha Centauri zawierały muzykę tworzoną intuicyjnie. I w sumie pokazały światu siłę ludzkiej wyobraźni ukrytej w nieskrępowanej niczym improwizacji. Album Atem lokuje się jeszcze po tej awangardowej stronie, chociaż muzyka Tangerine Dream nie jest już tak chaotyczna i dzika. Już otwierający całość utwór tytułowy, może posłużyć jako jedną z pierwszych elektronicznych form jakie grupa rozwinęła później. Rytualnie bijące bębny i nieco ciemne tonacje syntezatorów, tworzą iście apokaliptyczny klimat. Mimo iż Edgar Froese, Chris Franke i Peter Bauman nieco wypolerowali swoje brzmienie, nadal trudno uznać dźwięki z Atem za miłe dla ucha. Mimo to album odniósł całkiem spory sukces. Jego wielkim orędownikiem był słynny brytyjski, radiowy DJ, John Peel. Sam nieustannie przez całe swoje życie śledził nowe trendy, a muzyka z Atem zrobiła na nim piorunujące wrażenie. Dla ekipy Froese'go to pierwszy krok do porzucenia chaotycznych, improwizowanych form i skierowania się ku muzyce bardziej sformalizowanej brzmieniowo. Kamieniem milowym okazała się wydana w 1974r płyta Phaedra zwiastująca narodziny elektroniki sekwencyjnej. Album Atem wyposażony jest w dodatkowy dysk. Tu zespół udostępnił wcześniej niepublikowany materiał koncertowy. Zarejestrowany 29 listopada 1973r w Deutchlandhalle w Berlinie. Ten 40-minutowy set pokazuje zespół jako niestrudzonych improwizatorów, którzy na scenie nadal trzymają się formuły grania intuicyjnego. To dosyć kostropaty brzmieniowo materiał pokazujący, iż ówczesny koncertowy Tangerine Dream wcale nie stępił pazura i nadal pozostawał w awangardzie ówczesnego rocka.

R. M.