Parlez-Vous Electrnique?

Thomasa Fangera miłośnikom elektroniki rozeznającym się w stanie dzisiejszej sekwencyjnej sceny chyba nie trzeba bliżej przedstawiać. Obok nagrywanego z Schonwälderem cyklu Analog Overdose, arcyciekawych sekwencyjno-ambientalnych manewrów z Kerstenem (Interkosmos, Script, Splashdown) oraz wspólnej wyprawy z Siebertem w rejony zarezerwowane dotąd dla Autechre, mamy okazję poznać solowe dzieło uzdolnionego syntezatorzysty, kompozytora i aranżera. Jak można było przypuszczać, najwięcej tutaj oczywiście zakorzenionej w Berlinie elektroniki sekwencyjnej, ale już drugi utwór zdoła na pewno niejednego Słuchacza zaskoczyć: pogodne, mechanicznawe mżenie przeciągające się raz po raz odprężonym akordem i swobodną fletową nutą kojarzy się raczej z nastrojami eksploatowanymi przez Kraftwerk na drugim (!) albumie, choćby w przyjemnie usypiającej kompozycji Klingklang. Utwór trzeci to krótka wizyta w krainie chill-out, podczas gdy już w następnym utworze mamy zamglony elektroniczny rock, za sprawą aranżacji i charakterystycznej repetytywności dający się nawet skojarzyć ze starymi nagraniami Atom Heart (!). Pozycja piąta to wytrawne sekwencjonowanie w tradycyjnym stylu - trochę mamy tutaj uchwycone z atmosfery Blanche Klausa Schulze (!). Sporo już w tym opisie porozsiewanych wykrzykników w nawiasach, a to dopiero połowa tego frapującego albumu... Naprawdę warto, a może i wręcz trzeba posłuchać - dużo nastrojów i pomysłowych aluzji w zaiste profesjonalnym wydaniu.