Twilight People

Muzyka przedstawiona na tej płycie w imponującym stylu ożywia ducha Tangerine Dream z okresu Błękitnych Lat. Najważniejsze atuty Twilight People to wyrafinowana, wielowątkowa melodyczność, bardzo dopracowane i niebanalne aranżacje, spora różnorodność temp, dobra produkcja. To dobra płyta w kategorii tej elektroniki sekwencyjnej, którą cechuje już pewna brzmieniowa lekkość oraz zminimalizowana intuicyjność, ale która jednak jeszcze niezupełnie jest "jedynie elpopem". Dzieje się tutaj sporo, mamy fragmenty i bardziej kontemplacyjne, i bardziej przepełnione energią, a mandarynkowych śladów, obrobionych w zgodzie z indywidualnym artystycznym sumieniem, mamy tutaj naprawdę satysfakcjonująco dużo - są to detale, niejednokrotnie przemykające przez aranżacyjny plan, ale jednak skojarzenia są oczywiste i trafne. Szczególnie warto zwrócić uwagę na zachmurzony, gniewny utwór piąty oraz na bardzo "zjaponizowane" w sferze brzmieniowej ostinato pulsujące w impresji dziewiątej (Floreal). Odrobinę ciekawsza warstwa perkusyjna nie zaszkodziłaby albumowi, ale mamy i tak w ręku bardzo atrakcyjną i godną polecenia pozycję.