Edge of Human

Gdy słuchałem Edge Of Human miałem nieodparte wrażenie iż Brytyjka, Bekki Williams, stara się zastąpić Vangelisa na swoim ojczystym gruncie. Ten album tchnie atmosferą dzieł greckiego mistrza, ale Williams nie stara się bezceremonialnie go naśladować. Owszem ta muzyka ma ten symfoniczny niemal rozmach i dobrze by brzmiała w filharmonii. Ale to co ją odróżnia to elementy new age w niej obecne, jak i elementy bliskie art rockowi. Williams wspomaga gitarzysta i flecista, Paul Barraclough. Za jego sprawą elektronika artystki przybiera nieraz na sile, niczym wiatr w czasie sztormu. Daleko jej co prawda do hard rockowej mocy, ale gitara Barraclough'a kreuje i daje posmak pewnej drapieżności. Mimo tego Edge Of Human to dosyć odprężająca dawka elektroniki, skąpana w niemal w orkiestrowych pasażach. Bekki Williams zdaje egzamin na "brytyjskiego Vangelisa", i pokazuje iż monumentalne formy to nie tylko patos. To też forma ciekawej relaksacji i próba odświeżenia umysłu. Ze wszech miar udana.