Innersense

Innersense Bekki Williams traktuje jako formę autoterapii, która miała jej pomóc pokonać przeróżne, życiowe zakręty. Nie zamierzała publikować tych nagrań, mimo to ujrzały w końcu światło dzienne. I bardzo dobrze, bowiem to bardzo wymowna i szczera muzyka. Bekki Williams nie kryje iż wypływa ona z głębi serca. W Breath Away czy Torn nastrojowa elektronika, miesza się z dźwiękami fletu, co wpływa na nastrój tych utworów. To chyba jedne z najbardziej poruszających w dyskografii artystki. Cały album zalatuje jakąś tęsknotą, wręcz bólem. Dopiero pod koniec płyty, muzyka staje się bardziej radosna i pojawia się nadzieja. Ten optymistyczny akcent wydaje się być jak najbardziej na miejscu. Po przejściu z nastrojowego początku, muzyka mknie ku temu światłu i nieśmiało pozwala mu zabłysnąć. Wiele z tych kompozycji pojawiło się na przeróżnych kompilacjach wydawanych w Hiszpanii i w Niemczech. Williams pokazuje się tu jako wybitna malarka dźwięków i kompozytorka. Coś dla wrażliwców.