Shortwave Memories

Twórcy o pseudonimie Biosphere, rozsławionemu w świecie muzyki elektronicznej chrupiącym od arktycznego chłodu albumem Substrata, nie są obce tropy gatunku zwanego ambient-techno, dość popularnego w lata dziewięćdziesiątych za sprawą bardzo atrakcyjnego połączenia analogowych brzmień, nienachalnej motoryki oraz ambientowej wrażliwości melodyczno-teksturalnej. Wszak od podobnej muzyki Geir Jenssen zaczynał karierę, współpracując zresztą z takimi legendami jak Pete Namlook i The Higher Intelligence Agency. Na Shortwave Memories mamy do czynienia z instrumentarium i technikami produkcyjnymi sięgającymi wczesnych lat osiemdziesiątych, przefiltrowanymi jednak przez współczesną wrażliwość - oraz oczywiście nowoczesne techniki realizacyjne - w celu skonstruowania podróży muzycznej równie nostalgicznej, co świeżej i odkrywczej. Nieodłączne, nieśpieszne rytmy natychmiast stawiają przed oczami zapalające się kolejno lampki sekwencera, brzmienie perkusji nie ukrywa źródła w postaci generatora szumu, a oszczędne, wydestylowane wręcz syntetyczne ostinato za każdym razem wydaje się zdolne powtarzać w nieskończoność. Biosphere z wyczuciem unika czynienia z analogowego instrumentarium podstawowej atrakcji, nie kręci zbyt wiele filtrami ani nie pozwala sobie na spontaniczne improwizacje. Niczym rzemieślnik, w oparciu o pieczołowicie wytworzone od podstaw brzmienia, cierpliwie odmierza takt za taktem tej niezobowiązującej, ale ani trochę niebanalnej eksploracji motorycznych atmosfer, przywodzących na myśl twórczość takich klasyków jak Jonah Sharp, Neutron 9000, Stasis. Polecam album szczególnie - nadaje się zarówno do relaksu, jak też jako tło do ścisłych, skupionych rozmyślań.

M.D.