Cloud of Strings

Nowa płyta Norwega jest spokojna, wyciszona. Ta muzyka to wypoczynek w drewnianym domu w gęstym lesie, nad czystym strumieniem, w początkach jesieni. Powietrze jest przejrzyste i ostre, kolory nasycone, jest dość chłodno. Utwory bardzo zbliżone do siebie, ascetycznie zaaranżowane lecz pełne wieloplanowej głębi suną niczym chmury po niebie. To właściwie ambient z nielicznymi podskórnymi pulsacjami. Nasuwa się podobieństwo do muzyki którą proponował Tim Story, z różnicą że o ile wiodącym instrumentem Tima był fortepian, to tutaj tą rolę przejmuje gitara akustyczna, stąd też zapewne tytuł płyty. Płyta jest skupiona, nastrojowa, ale nie melancholijna. Odświeża niczym łyk chłodnej wody ze źródła.Polecam, Erik Wollo jak zawsze trzyma poziom.

Drogowskazy:: Tim Story, Patrick O'Hearn, Between Intervals

M.Ż.