Obscure Movements in Twilight Shadows

Gert Emmens wyczarowuje na płycie Obscure Movements In Twilight Shades całą paletę nastrojów i skojarzeń, a jednoznaczne przyporządkowanie albumu do kategorii "elektronika sekwencyjna" byłoby znacznym uproszczeniem. Tutaj w szczególny sposób łączy się duch elektroniki okołoberlińskiej, sugestywnej muzyki filmowej, organicznego lounge'u oraz wymykających się prostym klasyfikacjom nastrojów w stylu wczesnego Vangelisa; album brzmi dojrzale, przemyślanie, ale przede wszystkim zupełnie nieprzewidywalnie. The Day the Wind Blew Out the Light rewelacyjnie odpowiada nastrojowi ilustracji z okładki albumu i pozwala Słuchaczowi całkowicie zapomnieć, jaka jest pora dnia i gdzie się w tym momencie tak naprawdę znajduje; szczególnie pierwsza, "przedsekwencyjna" część kompozycji pozwala w specyficzny sposób zatracić się w złotawo-popiołowoszarych myślach. Drugi utwór oczarowuje silnie namagnetyzowanymi sekwencjami, przyciągającymi ku sobie akordowe powiewy i metaliczne beaty - tym razem z okien rozpędzonego pociągu możemy oglądać krajobrazy w duchu tego zdobiącego okładkę. Trzeci utwór hipnotyzuje dla przeciwwagi wolnym rytmem, swobodnie rozchodzonym, długo wybrzmiewającym echem - oczywiście, że to nie dubstep, ale jednak można doszukać się tutaj pewnych paraleli z tym gatunkiem, jeśli chodzi o stopień wkraczania w trans! Finałowa kompozycja to rozbudowana elektroniczna mini-symfonia, w której zderza się mnóstwo różnorakich nastrojów i zaskakujących brzmień - album kończy się w rozżarzonym zachodzie słońca, zupełnie bez beatów, zupełnie bez sekwencerów, jedynie z nader "mandarynkowym" melotronowym fletem na pierwszym planie, z popiołowymi chmurami o basowym pomruku, wreszcie wszystko rozmywa się w atonalnym poszumie wieczornej burzy.

I. W.