Lost in the Swamp

Gert Emmens i Ruud Heij doskonale znani są miłośnikom kontynuatorów twórczości tzw. Szkoły Berlińskiej; szczególnie dobrze pamiętamy niesamowity debiut duetu, Return to the Origin. Lost in the Swamp to kolejny dowód, iż muzycy czują, o co tak naprawę chodzi w improwizowanej, intuicyjnej, wariacyjnej elektronice sekwencyjnej, prezentowanej tutaj w sześciu (nierzadko imponująco długich, jak należy) odsłonach. O ile pierwszy utwór, bardzo silnie kojarzący się z nastrojem filmowych ścieżek dźwiękowych Tangerine Dream, naznaczony jest optymizmem i chęcią przeżycia niezwykłej przygody, o tyle już wynurzająca się z atonalnych oparów kompozycja druga znakomicie koresponduje z tytułem całego krążka - Słuchacz gubi się pośród bagien niczym bohater słynnej powieści "Kobieta z wydm" Abe Kobo. Dopiero w trzeciej impresji na płycie udaje nam się znaleźć drogę powrotną - tak przynajmniej sugerują świetliste, sekwencyjne drogowskazy, ciągnące się migotliwymi meandrami i przywracające nadzieję. Jednak okaże się, że utwór czwarty prowadzi nas na zupełnie jeszcze nie widziane tereny - wiodąca melodia syntezatora kłębi nam nad głowami niezliczone fioletowe i granatowe chmury, znów wschodzi słońce, ale cały teren został zupełnie odkształcony, wszędzie toczą się grudy powolnie kroczącej sekwencji rytmicznej o brzmieniu, które miłośnicy elektroniki będą mogli skojarzyć z muzyką Paula Nagle'a. Chociaż to niespodziewane krajobrazy i zupełnie nieoczekiwane kombinacje barw, Słuchaczowi udaje się odprężyć. Majestatyczny elektroniczny wicher przedostatniego utworu przywiewa wspomnienia i przepędza mgłę, dzięki czemu w takt króciutkiej cody zdołamy dobiec do majaczącego już w oddali punktu wyjścia...

I. W.