Silver Blue

W latach 1995-1999, Frank Specht i Gerd Wienekamp bardziej znani jako Rainbow Serpent wydali aż trzy albumy, ale w ograniczonym nakładzie. Materiał zebrany na płycie Silver Blue nie był wcześniej publikowany. I w sumie może on zaskoczyć. Rainbow Serpent są kojarzeni z nurtem elektroniki sekwencyjnej. Ich muzyka wyrasta z klasycznych wzorców. Nie da się ukryć iż tacy artyści jak Tangerine Dream, Klaus Schulze, Jean Michel Jarre wyznaczyli pewien kanon wedle którego podążają inni. Muzyka na Silver Blue może być o tyle zaskakująca, że owa elektroniczna klasyka została nieco wtłoczona w klubową formułę. Lata '90 to przecież ekspansja muzyki tanecznej, z techno na czele. Rzecz jasna Rainbow Serpent absolutnie nie przerzucili się na muzykę klubową, jednak starają się nadać nieco tego sznytu estetyce "berlin school". Na dobrą sprawę gdyby otwierający ów album utwór Skydance wydać na singlu, mielibyśmy klubowy hicior. Reszta materiału nie jest aż tak taneczna, jednak skrajnie syntetyczny aspekt tych brzmień, lokuje się blisko futuryzmu techno. Z tym iż w wymiarze brzmieniowym i mentalnym, to nadal szkoła berlińska chociaż chłodna i połyskująca metalicznym szlifem. Do niemal finałowego utworu Living Surreal Strings, panowie Specht i Wienekamp tkają te cyfrowe, sekwencyjne tekstury. Mimo iż to archiwum grupy, to broni się właśnie nowoczesnym brzmieniem osadzonym na klasycznych resorach.

R. M.