Cosmic Equilibrium

Oto kolejny z licznych epigonów Klausa Schulze. Cosmic Equilibrium ciągnie ciężkimi chmurami przez jesienne niebo, a rozkołysana sekwencja w stylu nieśmiertelnego Crystal Lake spina całość. Linie prowadzącego syntezatora są skupione, oszczędne, nie wyrywają się na pierwszy plan. Początek Wrapped Signals to znowu spojrzenie na rozległe, opuszczone równiny niczym z malowideł Urs Ammana, który dekorował okładki klasycznych płyt Klausa Schulze z lat 70-tych. Mollowe pady stoją w chłodnym poranku, po czym utwór zaczyna niespiesznie płynąć przez kolejne 20 minut, meandrując bez większych zmian w stylu znanym z albumów Beyond Berlin którego Rene stanowi połowę. Dalsza część tej płyty nie przynosi większych zmian. To dobry album do lektur lub rozmyślań, jego lekkość i oszczędność aranżacyjna nie angażuje nadmiernie uwagi słuchacza i brzmi wręcz ascetycznie, ale proszę nie poczytywać tego jako wadę. Taki sposób grania umożliwia koncentrowanie się na esencji brzmienia, i choć stanowi ewidentnie hołd twórczości KS, ale w swoiście nastrojowy, wyciszony sposób. Dodatkowe punkty za dobrą okładkę, nawiązującą do "Trwałości" Salvadora Dali'ego.

M.Ż.