Ylang

To pierwszy album Roberta Richa od niemal trzech lat. Jego muzyka nieraz flirtowała z brzmieniami etnicznymi, co owocowało niemal rytualnym transem. Na najnowszej płycie Ylang nie tylko owe etniczne elementy są obecne, ale Rich poszerza ów zakres brzmień o inne stylistyki. Ujawniające się stopniowo inklinacje jazzowe czy postrockowe, wnoszą jaśniejszy odcień na tej płycie. W ogóle Ylang bazuje na brzmieniach lotnych, skąpanych w aurze tropików. Robert Rich nie tylko wykorzystuje elektronikę, sięga po instrumenty akustyczne, jakby tworzył podkład do jakiegoś świętego rytuału. Owe transowe bębnienie to zasługa jednego z gości zaproszonych do udziału na tej płycie, Ricky Cartera. Można odnieść wrażenie jakby Carter wziął lekcję gry na perkusji od Jaki Libzeita. Ów legendarny bębniarz krautrockowej legendy Can, stworzył własny język brzmieniowy, gdzie perkusyjny zestaw był niczym etniczna orkiestra, grając mocno i gęsto. Carter gra bardziej oszczędnie, ale owa plemienna siła jest tu z miejsca wyczuwalna. Ciepły, kobiecy głos Emily Bezar jeszcze mocniej akcentuje ów metafizyczny wymiar tej płyty. Medytacyjna aura czerpie też z muzyki indyjskiej, jakby wprowadza odbiorcę na wyższy pułap duchowości. Ta fascynacja Azją ma przełożenie na tytuł "ylang-ylang" nazwa kwitnącego drzewa rosnącego w południowej części kontynentu, a ma ono właściwości z których nader chętnie korzystają szamani.