Second Nature

Robert Logan odwiedził Steve'a Roacha w jego pustelni w Arizonie. Efektem tej wizyty jest właśnie powyższa, całonocna sesja, która zaowocowała nad wyraz interesującą muzyką. Jak wspominał sam Roach, muzyka powstawała spontanicznie. Esencją brzmienia na Second Nature wydaje się być dźwiękowy minimalizm. Przetaczające się rozległe tekstury, przywodzą na myśl pustynne, niemal wymarłe tereny stanu Arizona. To jednocześnie przewrotne gry z podświadomością, zarówno Logan jak i Roach okazują się być swoistymi przewodnikami po tej mapie nieoczywistości. Do kreacji tych struktur, Roach wykorzystał w pełni swój arsenał analogowych syntezatorów. Robert Logan wykorzystał z kolei fortepian elektryczny i jeszcze bardziej podkreślił ów nieoczywisty klimat tej muzyki. Mimo iż to dzieło na wskroś improwizowane, jawi się metafizyczną podróżą w nieznane której granicą zdaje się być własna wyobraźnia.

R.M.