Grupa Tangerine Dream dba wyjątkowo o swoich fanów, by nieustannie mieli zapas nowych płyt. Tym razem do publikacji trafił koncert zespołu z Manchesteru z 28 maja 2011r. to wyjątkowo energetyczny i udany show, z tym iż grupa skupiła się na materiale z ostatnich wydawnictw.
Robert Fripp i Brian Eno podczas wspólnej trasy koncertowej, jaką odbyli w maju i czerwcu 1975 roku. Trzy dyski, ale tylko dwa pierwsze zawierają rejestracje z koncertów, ostatni to zapis ze studia. Coś w sam raz dla wielbicieli talentów obydwu eksperymentatorów.
Structures From Silence, należy do przełomowych dzieł nie tylko w dyskografii Steve Roacha ale i muzyki elektronicznej. Amerykański artysta zrywa tu z brzmieniami ala berlin school, idzie w kierunku dźwiękowych, przestrzennych abstrakcji.
Klaus Schulze i kolejna porcja jego nagrań, tym razem z lat 1997-1999. Artysta po utworach z wcześniejszych części, na których samplował operowe wokalizy, powraca na sekwencyjne tory. I gra to co wychodzi mu najlepiej.
Klaus Schulze i 14-sta część serii La Vie Electronique. Wznawiane mozolnie części z jego limitowanych boksów, są okazją by zapoznać się z nimi w nieco innej konfiguracji. Muzyka Schulze'a tym razem bliższa jest klasycznym wzorcom, ale nic nie traci ze swojego charakteru.
Klaus Schulze w cyklu La Vie Electronique prezentuje swoje monstrualne archiwalia. I jest czego posłuchać, 13 część prezentuje lata 1993-1994. Mamy tu zarówno i studyjne rejestracje, muzykę do filmu, jak i rzadkie nagrania jakie znalazły się na dosyć egzotycznych kompilacjach. Piękne wydanie w rozkładanym na trzy, pomarańczowym digi packu tylko kusi by włączyć to wydawnictwo do swojej płytoteki.
Pod tytułem La Vie Electronique ukazują się nagrania Klausa Schulze wydane wcześniej w ramach boksu Ultimate Edition (nierzadko wzbogacone utworami dotąd nigdy jeszcze nie publikowanymi). Nagrania prezentowane są chronologicznie; na wysokości woluminu dwunastego dotarliśmy do połowy lat dziewięćdziesiątych, kiedy Klaus Schulze stworzył tak wspaniałe suity jak Picasso geht spazieren (obejmująca całe dwie płyty!) oraz The Music Box. Dużo tutaj nastrojów znanych z wydanych podówczas regularnych płyt (zwłaszcza The Dome Event lub Das Wagner Desaster) - szczególnie jeśli chodzi o operowe (i nie tylko) sample, niemniej jednak, jak to zawsze w przypadku mistrza Schulzego, równie dużo tutaj zaskoczeń i nieznanych wcześniej wątków.
Tangerine Dream w kolejnej koncertowej odsłonie, której to? Chyba i sam Edgar Froese stracił rachubę. Grając ów występ w Berlinie, po latach wrócił do domu i przypomniał sobie gdzie to wszystko się zaczęło. Publika dopisała a i zespół też nie zawiódł. Nie wierzycie? No to posłuchajcie tego opasłego wydawnictwa.
Prywatne zbiory Klausa Schuzle zdają się nie mieć końca. Dla fanów artysty oznacza to nieustanny potok nowych dźwięków. Tym bardziej jest to pożądane, bo artysta ostatnio mocno zwolnił tempo wydawnicze. Powyższe nagrania pochodzą z lat 1992/93.
