Mysterious Events

Ten holenderski zasłużony duet wydaje się ostatnio zwiększać tempo, oczywiście nie w sensie rytmicznym, tylko ilości wydawanej muzyki. Nie bawią się już nawet w podwójne albumy, tylko lecą boxami: Galaxis (2018) - 3CD, Forgotten Tracks (2020) - 6CD, On Higher Ground (2022) - 6CD. Nowa propozycja to też 3CD, zatem w sumie niemal 4 godziny jasnych, nieco przymglonych klimatów około berlińskich, punktowanych niekiedy lekką perkusją Gerta. Ciężko wyróżnić konkretne utwory, bo są zbliżone do siebie. Jest bezpiecznie, spokojnie, przewidywalnie. Sekwencje zgrabne choć bez pazura. Słucha się tego całkiem przyjemnie. Jest nawet masywny ponad 70-minutowy utwór zajmujący całą z płyt zestawu. Tyle że to jest wciąż to samo. Nie ma żadnych nowych brzmień, kierunków, rytmów których nie grali by już na dziesiątkach wcześniejszych wspomnianych płyt. Zważywszy na imponujący wykaz sprzętu którym się chwalą, przychodzi też myśl "i co z tego? Mark Shreeve na Assassin miał tylko 4 instrumenty a stworzył niezapomniany album". Ok, cieszy szczodrość muzyków, ale i skrada się za tym obawa, czy przy tym tempie da się utrzymać jakość? Nie mówiąc już o oryginalności czy chęci jakiegokolwiek urozmaicenia swego stylu, bo z tego panowie świadomie bądź nie zrezygnowali. Dla ich fanów zapewne kolejny znajomy kąsek. Czy zdobędą nowych?

ps. Mam w pamięci innego muzyka z Holandii, o pseudonimie Phrozenlight, który generuje dosłownie setki albumów i to kilkugodzinnych. Zainteresowanych zapraszam na jego bandcamp. Używam celowo słowa "generuje" a nie "tworzy", bo szczerze obawiam się że tworzyć wartościowo w takim tempie po prostu się nie da. Emmens & Heij szczęśliwie nie są jeszcze na tym etapie.

M.Ż.