Harmonic Resonance

Otwierający płytę fortepianowy utwór Prelude To The Run natychmiast może skojarzyć się z pięknymi i podniosłymi harmoniami Vangelisa albo Kistenmachera (podobne skojarzenia wywoła również impresja Reflector). Drugi utwór - jeden ze zdecydowanie najlepszych na całej płycie - ociera się w błyskotliwy sposób o stylistykę Tangerine Dream w składzie Edgar Froese / Chris Franke / Klaus Krieger. Nieprzypadkowo zwracam uwagę na skład Tangerine Dream z żywym perkusistą - brzmienie bębnów na Harmonic Resonance naprawdę ma wiele wspólnego z tym znanym tak dobrze z niezapomnianego longplaya Force Majeure. W Streets Of Light Brewer proponuje ciekawe połączenie elpopu oraz chillout-lounge. Nierealna atmosfera spowita obłokiem srebrzystego pyłu dominuje w utworze czwartym, Riding The Rails To Somewherever, gdzie obok udanej linii basowej pojawiają się znienacka rewelacyjne brzmienia fletowo-organowe nawiązujące do początków elektronicznego prog-rocka. Miaukliwe dźwięki układające się w jazzujące motywy dobrze składają się razem z nieregularnymi akordami w utworze Blue Flight. Podsumowując: dzieje się tutaj naprawdę bardzo dużo, a właściwie każdy rejon muzyki elektronicznej poza najbardziej eksperymentalnymi zakamarkami został odwiedzony i w imponujący sposób zapamiętany na tej bardzo udanej płycie. Specyficzna zaduma oraz sposób zagospodarowania planu dźwiękowego sprawiają, iż Harmonic Resonance to więcej niż "kolejna pozycja spod znaku new-age".