Timewind

Sukces tego właśnie albumu sprawił, iż berliński artysta mógł sobie wreszcie pozwolić na wynajęcie profesjonalnego studia oraz zakup dodatkowego sprzętu na sesję nagraniową kolejnego albumu, Moondawn. Timewind zarejestrowany został w domowych warunkach na ośmiośladowym sprzęcie, podczas gdy cała muzyka rejestrowana i miksowana była na żywo! Tym bardziej oszałamiać może spektrum wyczarowanych tutaj barw i nastrojów. Jest to niewątpliwie jeden z najbardziej niesamowitych i przejmujących albumów sygnowanych nazwiskiem Klausa Schulze. Dwie półgodzinne impresje poświęcone Richardowi Wagnerowi przynoszą odrętwiałe alternacje mollowych akordów i lodowate wysączenia improwizowanych ścieżek melodycznych. Muzyka spowita jest zawiesistą mgłą świtu, porywisty wiatr zmusza czas do zmiany biegu i słuchacz obserwuje w takt smutnych, ołowianych impresji, jak ledwo zarumieniona wiosna przeobraża się na powrót w głęboką zimę zapomnienia i rezygnacji. Utwory proponowane tu przez Klausa Schulze są chyba jeszcze bardziej przygnębiające niż impresje przygotowane na młodszą o dwa lata płytę Mirage - a z drugiej strony nie ma tu mowy o czystej rezygnacji i zupełnym przygnębieniu, jako że kreowana na Timewind muzyka ma niesamowitą witalną moc. Nie jest to w żadnym wypadku album lekki, ale nie zwalnia to nikogo z obowiązku przesłuchania go chociaż jeden raz! ;-) Arcydzieło atmosferycznej elektroniki sekwencyjnej, będącej jako gatunek dopiero w fazie rodzenia się, a już osiągającej niedostępne dla innych wyżyny.
Wielką atrakcję stanowi dodatkowa płyta: słyszymy tu bowiem nie tylko drobny pendant do oryginalnego albumu, pod postacią miniatury Windy Times pierwotnie opublikowanej na dziesiątej płycie boksu Contemporary Works, ale przede wszystkim 50 minut muzyki zarejestrowanej w trakcie sesji nagraniowej Timewind. Obie prezentowane tu impresje stanowią wariacje na temat Bayreuth Return, przy czym Echoes of Time pozwala rzeczywiście wykryć spore podobieństwa formalne do finałowej wersji utworu, natomiast Solar Wind jest prawdziwym klejnotem o atmosferze zakorzenionej właściwie jeszcze w brzmieniu płyt Blackdance, Picture Music a może nawet i Cyborg. Utwór ten przynosi senną toń organów i eteryczne wibrafonowe dźwięki intonujące motywy podobne tym, z których wyłoniła się ostateczna wersja ścieżki melodycznej w Bayreuth Return. Tym samym niniejsza reedycja jest ‘niestety’ pozycją obowiązkową także dla tych, którzy są już szczęśliwymi posiadaczami płyty analogowej Timewind oraz jej pierwszej edycji kompaktowej!