Floating Music

Reedycja drugiego albumu Roberta Schroedera z 1980, wydana współcześnie przez zasłużony label Spheric Music. Ten muzyk należy do mniej znanej ligi elektronicznej, w swoim czasie zawzięcie eksplorowałem te mniej oczywiste zakątki elektronicznego Berlina, i tak poznałem tego wykonawcę. Brzmieniowo ta płyta łączy nastrojowe pady z niebywale sucho i sterylnie brzmiącymi perkusjonaliami, co mocno przypomina to co w latach 80-tych nagrywał Klaus Schulze i Rainer Bloss. O ile efekty dźwiękowe i linie solówek istotnie przypadły mi do gustu, choć niektóre brzmią po latach mocno "vintage'owo", to przyznam że sekcja rytmiczna, zarówno "kanciaste" sekwencje jak i plastikowe bębny, nie jest czymś do czego bym chętnie wracał. Powodem jest zapewne podobne instrumentarium, ale przede wszystkim fakt że producentem albumu Floating Music był właśnie Klaus Schulze, którego dzieła z tego okresu też niestety nie należą do moich ulubionych (zarówno z oficjalnych płyt, jak i archiwalia wydane w boxach rodzaju La Vie Electronique). Wyjątkiem jest tutaj bonusowa suita Floating In Slow Motion, pozbawiona tych rytmicznych niedoskonałości, i zdecydowanie najlepsza na płycie. Nie znalazłem informacji z którego roku pochodzi ten bonus, ale brzmienie jest spójne z resztą albumu, zatem sensowne wydaje się założenie że również z okresu ok. 1980. Na koniec mały komentarz: Tytuł albumu jest moim zdaniem dość nieadekwatny, to nie jest "floating music" w stylu hipnotycznych sekwencyjnych suit które tworzyli berlińczycy w latach 70-tych. Utwory są krótkie, wyraźnie zarysowane, wręcz "radiowe" choć miejscami nieco dysonansowe. Nie sprzyjają wpadaniu w trans czy hipnotycznemu kiwaniu głową i graniu na niewidzialnej klawiaturze, ale trzeba przyznać że muzyka Roberta Schroedera zyskuje z każdym kolejnym przesłuchaniem.

M.Ż.